در رایانش ابری، ابر مجموعه‌ای از سرورها است که مشتریان ابر از طریق اینترنت به آنها دسترسی پیدا می‌کنند. به طور معمول، هر ابر توسط یک ارائه دهنده ابر مدیریت می‌شود – شرکتی که خدمات ابری را ارائه می‌دهد. ابر عمومی (Public cloud) ابری است که بیش از یک مشتری در آن اشتراک دارد. “multicloud” به معنای چندین ابر عمومی است. شرکتی که از استقرار multicloud استفاده می‌کند چندین ابر عمومی از بیش از یک ارائه دهنده ابر را در خود جای داده است. به جای اینکه از یک فروشنده برای میزبانی ابری، فضای ذخیره سازی و مجموعه‌ی کامل برنامه استفاده کند، در یک پیکربندی multicloud از چندین مورد استفاده می‌کند. استقرارهای multicloud کاربردهای مختلفی دارند. استقرار multicloud می‌تواند از چندین فروشنده IaaS (زیرساخت به عنوان سرویس) استفاده کند، یا می‌تواند از فروشنده دیگری برای IaaS، PaaS (پلت فرم به عنوان سرویس) و SaaS (نرم افزار به عنوان سرویس) استفاده کند. خدمات Multicloud می‌تواند صرفاً به منظور افزونگی و پشتیبان گیری از سیستم باشد، یا می‌تواند فروشنده‌های مختلف ابری را برای خدمات مختلف ادغام کند. در نهایت بیشتر مشاغل منتقل شده به فضای ابری به نوعی استقرارmulticloud منجر می شوند. استقرار multicloud ممکن است حتی ناخواسته و در نتیجه IT سایه ایجاد شود.
چه تفاوتی بین multicloud و hybrid cloud وجود دارد؟
یک multicloud همچنین می‌تواند یک hybrid cloud باشد و یک hybrid cloud نیز می‌تواند یک multicloud باشد، اما این اصطلاحات دو مفهوم مجزا را نشان می‌دهند. “hybrid cloud ” ترکیب کردن دو یا چند نوع متمایز از زیرساخت‌ها را توصیف می‌کند: یک ابر خصوصی، یک مرکز داده داخلی یا هر دو را با حداقل یک ابر عمومی ترکیب می‌کند. multicloud به چندین ابر عمومی مختلف در حال استفاده اشاره دارد و لزوماً شامل یک ابر خصوصی نیست، گرچه می‌تواند باشد.
بیشتر بخوانید: امنیت داده چند ابری (Multi-Cloud)
جوانب مثبت و منفی استفاده از استراتژی multicloud چیست؟
مزایا:
- قابلیت اطمینان و / یا افزونگی: با استقرار multicloud، کسب و کارها از قرار دادن همه‌ی سرمایه‌ی خود در یک مورد جلوگیری می‌کنند. اگر یک ابر افول یابد، برخی از قابلیت‌ها از ابرهای مستقر شده دیگر در دسترس کاربران قرار خواهد گرفت. علاوه بر این، یک ابر عمومی می‌تواند به عنوان پشتیبان برای ابر دیگر استفاده شود.
- کاهش lock-in فروشنده: حرکت به سمت ابر به معنای اعتماد به ارائه دهندگان ابر خارجی است و هرچه شرکت‌ها بیشتر و بیشتر از این فروشندگان استفاده می‌کنند، دور شدن از آنها دشوار می‌شود. با این حال، اگر از یک استراتژی multicloud استفاده شود، سیستم‌ها و ذخیره سازی بین چندین فروشنده پخش می‌شود.
- صرفه جویی در هزینه بالقوه: اگر مشاغلی متعهد به استفاده از یک فروشنده ابر برای تمام نیازهای زیرساختی خود نباشد، انتخاب مقرون به صرفه‌ترین خدمات از فروشندگان مختلف آزاد است.
معایب:
- پیچیدگی مدیریت: استقرار multicloud به معنای روبرو شدن با چندین فروشنده مختلف است که هر یک از آنها فرآیندها و فناوری‌های مختلفی دارند. علاوه بر این، داشتن دید کامل در زمینه‌ی کلی فناوری با داده‌های ذخیره شده و پردازش‌هایی که در چندین ابر انجام می‌شوند، دشوارتر می‌شود.
- افزایش تأخیر: اگر سرویس‌ها در چندین ابر برای پاسخگویی به درخواست‌های کاربر نیاز به گفتگو با یکدیگر داشته باشند، این امر بسته به اینکه چقدر ابرها یکپارچه هستند، از نظر جغرافیایی فاصله مراکز داده چقدر است و چند وقت یکبار لازم است که با multiple clouds تعامل وجود داشته باشد، می‌تواند تأخیر را ایجاد کند.
- سطح حمله بزرگ‌تر: هرچه تعداد نرم افزار و سخت افزار بیشتری تلفیق شوند، احتمال آسیب پذیری بیشتری وجود دارد.
- عملکرد و قابلیت اطمینان: تعادل بار در ابرهای مختلف دشوار است، به ویژه اگر مراکز داده از نظر جغرافیایی فاصله زیادی از هم داشته باشند.
shadow IT چیست؟
استقرار multicloud ممکن است ناخواسته و در نتیجه shadow IT ایجاد شود. Shadow IT زمانی است که تیم‌های داخلی سیستم‌های فنی را نصب می‌کنند یا از محصولات نرم افزاری بدون تأیید رسمی یا نظارت از سوی سازمان بزرگ‌تر استفاده می‌کنند. یک مثال ساده این است که کارمندان یک شرکت برای برقراری ارتباط در مورد فعالیت‌های تجاری خود از یک برنامه چت استفاده کنند که توسط شرکت تحریم یا مدیریت نشده باشد. Shadow IT می‌تواند به معماری برنامه نیز راه پیدا کند. یا به عنوان یک میان بر برای انجام کارها، یا به دلیل ضرورت، کارمندان ممکن است خدمات ابری را قبل از دریافت تأیید رسمی، در مجموعه‌ی فناوری شرکت لحاظ کنند.